تاریخ : دو شنبه 16 آبان 1390برچسب:
کوروش,
ایران,
اسلام,
ساعت 8:50
توسط :
montazer
کوروش جان، تو بهانه شدی!
تو بهانه شدی برای تقابل ایران و اسلام.
تو بهانه شدی برای تخریب دین
آری، تو بهانه شدی...
هر چند خودت نمی خواستی
از کارهای نیک تو نمیتوان چشم پوشید ولی عده ای سعی دارند تو را معصوم نشان داده و اسلام را، همان دینی که اگر به تو عرضه میشد، چه بسا می پذیرفتی، تخریب کنند
نمی دانم چرا جوان های ما بجای الگو گرفتن از علی ابن ابی طالب، از تو الگو میگیرند؟؟؟
نمیدانم چرا بدلیل حذف اسم تو از یکی از کتب درسی تاسف میخورند، ولی برای نبودن نامه ی علی(ع) به نمایندگانش تاسف نمیخورند!؟ چرا از نبود شرح مفصل از ملاصدرا ها و بو علی سینا ها تاسف نمیخورند؟؟؟
چرا اینجا سخن از بخشش تو و آزادی در انتخاب دین است ولی کسی از بخشیدن و بخشودن محمد(ص) حرفی نمی زند؟
نکند جرم آنها این بوده که بعد از ورود اسلام، زندگی کرده اند!؟
بگذریم...
تو شاه بودی و بخشیدی.
تو از نظر مادی ثروتمند ترین مردمان بودی و بخشیدی
ولی محمد(ص) و ادامه دهندگان راهش، در نهایت قناعت، بخشیدند و بخشودند.
و من تاسف میخورم که چرا همه جا صحبت از بخشش توست.
نکند چون محمد عرب بوده، صحبتی از او نمی کنیم؟؟
مگر خداوند نفرموده است:
ان اکرمکم عند الله اتقاکم
(نزدیک ترین شما به خداوند، پرهیزگار ترین شماست)
مگر این همان جمله ای نبود که روزی بر علیه ظلم بنی امیه استفاده میکردیم؟
کوروش جان، تو ناخواسته وارد بازی مهلکی شدی که خودت هم نمی خواستی...بنده حقیر و نزدیک فکرانم، وطن را دوست داریم، ولی هیچگاه آن را نپرستیدیم.تنها خداست که لایق پرستش است
همان خدایی که تو و من به یگانگی آن اعتقاد داشته ایم
می دانم که بعد از این جملات به عرب پرست بودن متهم میشوم، ولی چاره چیست؟ دهانه ی آتشفشان را میتوان بست ولی دهان یاوه گویان را نه!
منبع: آنتی دجال
برچسب ها :
موضوع :
اسلام شناسی و مهدویت , ,