تبادل
لینک هوشمند
دﯾﺪﯼ ﭼﻄﻮﺭ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ؟! ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺩﺍﺭﻩ!ﺣﺘﻤﺎ ﮐﺎﺳﻪﺍﯼ ﺯﯾﺮ ﻧﯿﻢﮐﺎﺳﻪ ﺷﻪ ﻭ...ﺍﯾﻦ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻫﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﺪﺍﺭﻩ. ﺧﯿﻠﯽ ﺭﺍﺣﺖ ﺩﻭﺭ ﻫﻢ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﯿﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧﯿﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺎﺩﮔﯽ ﺁﺏ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﻫﻢ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ.ﮔﻮﯾﺎ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻡ ﺧﺪﺍ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﯾم!!
ﻗﻀﺎﻭﺕ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺎﺩﺕ ﻫﺎﯼ ﺯﺷﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﺭﻭﺍﺝ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺴﯽ ﺗﺎ ﻣﺪﺗﻬﺎ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺫﻫﻦ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ.
ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﯾﺎ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺩﭼﺎﺭ ﻣﺸﮑﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻫﻤﺪﺭﺩﯼ ﮐﯿﻨﻢ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﮐﻪ ﺣﻘﺶ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺑﺲ ﺑﺪﯼ ﮐﺮﺩ ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﻋﺬﺍﺑﯽ ﺩﭼﺎﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻡ ﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺩﺳﺖ ﯾﺎﺑﺪ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﻤﺎً ﺧﺪﺍ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺗﯽ ﻋﻄﺎ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﯾﺎ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻫﺎ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻫﺎ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ.ﺑﺎ ﺍﺧﺮﺍﺝ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ: ﻧﯿﺮﻭﯼ ﺿﻌﯿﻔﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﯾﺎ ﺗﻮﺍﻥ ﮐﺎﺭﯼ ﭘﺎﯾﯿﻨﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺑﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﺎﻻ ﺭﻓﺘﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺷﻐﻠﯽ ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯿﻢ ﻻﺑﺪ ﭘﺎﺭﺗﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﯾﺎ ﺁﺷﻨﺎﯼ ﺁﻗﺎﯼ ﺭﺋﯿﺲ ﺑﻮﺩﻩ!
ﻭﺍﻗﻌﺎًﭼﺮﺍ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎ ،ﻧﮕﺎﻫﻤﺎﻥ، ﻭ ﻃﺮﺯ ﺗﻔﻜﺮﻣﺎﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﻃﻼ ﻋﺎﺗﯽ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺻﺤﺖ ﻭ ﺩﺭﺳﺘﯽ ﺁﻥ ﻭﺍﻗﻔﯿﻢ ﻭﻧﻪ ﺩﺭﺷﺮﺍﯾﻂ ﻭﺩﺭ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎﯼ ﻓﺮﺩﯼ ﻛﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻣﺎ ﺍﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﺩﻫﯿﻢ؟
ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻧﺪﮔﯽ،ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﮐﺴﯽ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﮐﻨﯿﻢ ،ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺟﺎﯼ ﺁﻥ ﻓﺮﺩ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﻢ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺍﮔﺮ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﯿﻢ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﯿﻢ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻭ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﮐﻨﯿﻢ !
ﯾﺎﺩﺗﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﻫﺮﮐﺲ ﺳﺮﮔﺬﺷﺘﯽ ﺩﺍﺭﺩ.ﻻﺯﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ"ﺗﺤﻤﻞ"ﮐﻨﯿﻢ، ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ"ﻗﻀﺎﻭﺕ"ﻧﮑﻨﯿﻢ. ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ ﺯﻭﺩ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻧﮑﯿﻨﻢ ﻭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ...
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها :
