تبادل
لینک هوشمند
به نام خدا
«خورشــــید»
«خورشــــید»
خورشید فقط یک جرم کروی در فضا نیست! پیش از آنکه نگاه علمی به «خورشید» شکل بگیرد، خورشید و آفتاب، معانی بسیار عمیقی در ادبیات فارسی داشتند. خورشید، هر چند در تعریف علمی خود، ستاره ای کم نور نسبت به دیگر ستارگان آسمان است امّا برای زمین، منبع گرما و انرژی و حیات به حساب می آید. زمین انسانها، بدون خورشید، نه تنها بی رنگ و خاکستری است بلکه سرد و مرده نیز هست.
برای فهمیدن اهمیت خورشید، کافی است چند روز در سرمای سخت و سوزان مناطق سردسیری بمانید و یا تصور کنید که همیشه شب باشد. همانطور که خودتان هم حس می کنید، سرما و تاریکی، روح انسان را به مرور زمان خسته و فرسوده می کند و انرژی زندگی کردن را از او می گیرد.
شاید به همین خاطر است که استفاده از امام غایب در روایات به استفاده از خورشید پشت ابر تشبیه شده است.
امام عصر (عجل الله تعالی فرجه) فرمودند:
«... و اما چگونگی بهره بردن مردم در غیبت از من، همچون بهره بردن از خورشید است هنگامی که در پشت ابرها پنهان شود...» (1)
از معنای ظاهری این روایت، چنین می فهمیم که بین امام و خورشید شباهت هایی وجود دارد:
اول: خورشید پشت ابر، هرچند از دیده ی مستقیم مردم پنهان است امّا نور و گرمای خود را از زمینیان دریغ نمی کند و وجود همین نور و گرما، نشان می دهد که خورشید، هست؛ حتی اگر از دیده ها پنهان است. (2)
همیشه ابر ز خورشید رنگ می گیرد// به هرکجا بروی این صحیفه زرکوب است (3)
دوم: این معنا را زمانی بهتر درک می کنید که یک هفته رنگ خورشید را نبینید؛ آن وقت است که سرتان را به آسمان بلند می کنید و از لابه لای ابرهای تیره ی بارانی، به دنبال پرتوی کوچک گرمابخش خورشید می گردید. چکیده ی چنین حسی، «انتظار و امید» است. (3)
ما غایب بزرگ همین عصر غیبتیم//دوریم از شنیدن تکبیر آفتاب
حرف آخر: تا به حال در گرگ و میش سحر، دمیدن آفتاب را دیده اید؟ یک بار ببینید؛ طلوع خورشید زیباست...
پی نوشت:
1. کمال الدین، ج 2، ص 483؛ به نقل از تونه، مجتبی، موعود نامه، ذیل واژه ی خورشید پشت ابر
2. از همان منبع
3. رضا جعفری
4. از همان منبع
5. مرتضی حیدری آل کثیر
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها :
